در ایام ماه مبارک مولود هستیم، ماه ریبع الاول، ماه ولادت با سعادت حضرت رسول اکرم قرار داریم، در اینجا لازم است که در مورد خود ریبع الاول کمی صحبت کنیم تا درک و فهم ما از نام گذاری این ماه روشن شود.
کد خبر: ۱۰۰۳۸۴۷
تاریخ انتشار: ۰۱ آبان ۱۴۰۰ - ۲۱:۰۸ 23 October 2021
به گزارش تابناک کردستان، اولین معنی اینست که ریبع یعنی فصل بهار، فصل سبز شدن و رشد جهان هستی است و ماه ولادت حضرت رسول اکرم را به فصل بهار تشیبه کرده اند که در فصل بهار جهان هستی رنگ و بوی سبز شدن و رشدن را می‌دهد، ولادت رسول اکرم هم برای این جهان نشانه امید و پرورش انسان هاست.
اگر به فصل بهار توجه کنیم که در این فصل انسان برای یک سال و سال‌های آینده تصمیم‌های مهمی را اخذ خواهند کرد، به عنوان نمونه تصمیم می‌گیرند که در این سال فلان کار را انجام دهد، فلان رفتار بد و زشت را ترک کند و از این نمونه‌ها در طول زندگی قابل مشاهده است. به عبارت دیگر خداوند یک فصل بهار دیگری را به انسان بخشیده است که برای مابقیه عمر خویش تصمیم‌های جدیدی را بگیرد و تا از سعادت و خوشبختی هر دو جهان بهره ببرد.
در واقع ولادت حضرت رسول اکرم هم همین تصمیم گیری انسان‌ها برای رسیدن به سعادت و خوشبختی است تا در این ریبع الاول یعنی در فصل تولد و ولادت حضرت رسول اکرم بار دیگر فرصت داشته باشد تا از مابقیه عمر خویش در جهت سعادت دین و دنیا استفاده است. اما معنای دوم ریبع الاول که از معنای اول باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد به معنی شکفته شدن جهان هستی است. اگر به غنچه‌ها یک درخت نگاه کنیم مسلما با باز شدن و شکفته شدن یک غنچه نوید میوه دار شدن درخت را به ما می‌دهد.
در واقع با ولادت حضرت رسول اکرم جهان نوید کامل شدن را به ما می‌دهد، یعنی این جهان ناقص بود و یکی از این نقض‌ها در عدم غایت و هدف بودن جهان هستی است که با فرستادن پیامبر اسلام جهان دارای هدف و غایت مشخصی شد که انسان برای کسب سعادت و خوشبختی و همچنین زندگی انسانی باید به آن توجه کنند.
در اینجا خداوند بزرگ با فرستادن پیامبر اسلام برای جهان هستی این نکته را بیان می‌کنند که پیامبر اسلام یک انسان کامل است و انسان‌ها برای خوشبختی و همچنین درک و فهم از مقام انسان بودش باید طبق پیامبر اسلام زندگی کنند. کامل بودن پیامبر به این معنی که همه چیز طبق اصولا انسانی و بر پایه و اساس انسانیت بنا شده است.
امروز وقتی به جهان پوچ و توخالی مادی گرایان نگاه می‌کنیم مسلما این نکته بهتر درک خواهیم کرد که زندگی انسانی برچه اساسی بنا شده است؟ جهان مورد نظر مادی گرایان یک جهان صرفا مادی است که نه انسانیت و نه محتوا انسانی از چنین جهانی بیرون می‌آید. امروز قتل‌ها خانوادگی و جنایت‌های اربابان قدرت و سیاست در سراسر جهان بخاطر کسب منافع مادی صورت می‌گیرد و از غایت و هدف داشتن در این جهان مادی گرایان خبری نیست.
همیشه این نقد و انتقاد را ما از سمت این جریان را شنیدیم که می‌گویند" که جهان غایت و هدفی ندارد و انسان باید در این جهان لذت و زندگی کنند"، واقعا جای تعجب است که اگر جهان غایت و هدفی نداشته باشند پس زندگی کردن چه معنی دارد؟ چرا این انسان باید در جهانی زندگی کنند که بدون غایت و هدف باشند؟
مرز‌های بین انسان و مابقیه موجودات زنده و غیر زنده صرفا در زندگی کردن در چنین جهان بدون هدف کجاست؟ امروز این انسان در جهان بینی جریان‌ها غیر دینی محتوا و ماهیت انسانی بودن خودش را از دست داده است و از مقام انسان بودن متاسفانه به درجات پایین سقوط کرده اند. انسان بودن فقط در داشتن دست و پا و دیگر اندام مادی انسان نیست بلکه انسان بودن به حفظ مقام وجایگاه انسانیت است، از طرف دیگر حفظ مقام و جایگاه انسانیت هم نیازمند به داشتن غایت و هدف خلق انسان دارد. وقتی انسان در این جهان هدف و غایتی نداشته باشد چرا باید جایگاه انسان بودنش را حفظ کنند؟
اما نکته اصلی و مهم اینست که حضرت رسول اکرم برای این جهان یک انسان کامل است و ما هر چه از این منبع انسانیت و مهربانی فاصله گرفتیم به همان اندازه از کامل بودن و انسان بودن به سمت ناقص بودن و غیر انسانی حرکت کردیم.
پیامبر اسلام انسان بودن را در بعُد غیر مادی برای ما روشن کرده بود و به معنای واقعی انسانیت از ایشان جاری شد. امروز جریان‌ها مادی گرایان که نمی‌خواهند مورد انتقاد مادی بودن خودشان قرار بگیرد ادعای انسانیت می‌کنند و برای جامعه یک دین صرفا انسانی و غیر الهی را به نام "دین انسانیت" را خلق کرده اند و هدف آن فقط و فقط برای توجیه کردن رفتار‌های غیر انسانی اربابان قدرت است.
امروز همین جریان‌ها غیر دینی رفتار‌های غیر انسانی را به نام "دین انسانیت" توجیه می‌کنند و برای بستن دهان و اذهان عمومی جامعه از عنوان دین استفاده می‌کنند. ما از این عزیزان سوال داریم که این دین انسانیت چه نوع دینی است؟ این دین را به چه بعُدی نسبت می‌دهند؟ آن‌ها که ادعا می‌کنند که انسان به جز بعُد مادی چیز دیگری ندارد؛ پس این دین انسانیت را از کجا آوردند
اگر آن‌ها به دنبال دین هستند چرا دین اسلام را قبول نمی‌کنند؟ دین اسلام برتری را به بعُد مادی نمی‌دهند، زیرا در ذات و فطرت ابعاد مادی نابودی و فانی بودن نهفته است و هر پدیده مادی به سمت نابودی حرکت می‌کنند و دلیل عقلی و انسانی قبول نمی‌کنند که ما برتری را به بعُد مادی بدهیم.
از طرف دیگر دین انسانیت این عزیزان صرفا شکل و صورت مادی دارد و براساس منطق مادی گرایان مورد استفاده قرار می‌گیرد، منطق مادی گرایان به این معنی است که ملاک و معیار هر چیز مادی است و انسان باید برای رسیدن به آن تلاش و کوشش کنند و انچه مهم و با اهمیت است همان بعُد مادی است.
امروز ما این منطق غیر انسانی را در جهان مشاهده می‌کنیم که انسان مورد نظر این آقایان از همه چیز عبور کردند صرفا برای رسیدن به بعُد مادی.
به عنوان نمونه قتل و جنایت‌ها بشریت از نظر این آقایان برای رسیدن به منافع ملی و اقتصادی است و یا در مورد آزادی هم همین مسئله حاکم است و از انسان می‌خواهند که برای رسیدن به آزادی هر کاری را انجام بدهند حتی باید از انسانیت هم عبور کرد. دین انسانیت این عزیزان از لحاظ صورت زیباست، ولی از لحاظ محتوا متاسفانه زشت و بدقیافه است و صرفا برای فریب دادن جامعه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مختار سلیمانی
ادامه این مبحث انشالله در یادداشت‌ها آینده
منبع: تابناک
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار