به گزارش تابناک کردستان، محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت، یازدهم مهرماه 96 در یک نشست خبری، مرجع رسمی اعلام آمار اشتغال را مرکز آمار ایران و سایت این مرکز اعلام کرد؛ برای چندمین بار است که این رسانه اظهارات سخنگوی دولت و ضرورت توجه به آن را به دولتمردان در کردستان یادآوری می‌کند اما در کمال تعجب، ارائه آمار غیررسمی و بعضاً نادرست به مردم کردستان از سوی مدیران دولت در استان تداوم دارد.
در آخرین اظهارنظر از این دست، یکی از مدیران میانی استان کردستان دیروز در جلسه‌ای که خبرگزاری ایسنا خبر آن را منتشر کرده گفته «سهم بخش کشاورزی کردستان در اشتغال 34.3 درصد است».
اظهارات مطرح شده نه تنها با آخرین نتایج رسمی آمارگیری نیروی کار، بلکه با آماری هم که در فصول قبل و حتی سال‌های پیش توسط مرجع رسمی در کشور منتشر شده هیچ هم‌خوانی ندارد. بخوانید.
طبق آخرین آمار منتشره در درگاه ملی آمار به تاریخ 27 اسفندماه 96 که مربوط به نتایج آمارگیری نیروی کار در پاییز 96 است سهم اشتغال کردستان در بخش کشاورزی 23.1 درصد است.
بررسی گزارش‌هایی هم که مرکز ملی آمار پیشتر منتشر کرده گویای آن است که سهم اشتغال کردستان در بخش کشاورزی در تابستان 96، 27.4 درصد و در بهار 96، 27.5 درصد بوده است.
علاوه بر اینها طبق آمار رسمی، سهم اشتغال کردستان در بخش کشاورزی در سال 95، 24.4 درصد و در سال 94 هم 26.6 درصد بوده است.
آمار سالیانه سهم اشتغال کردستان در بخش‌های عمده فعالیت اقتصادی برای سال 96 هنوز توسط مرکز ملی آمار منتشر نشده ولی نگاهی به آمار سال‌های 94 و 95 مشخص می‌کند که نه تنها سهم اشتغال کردستان در بخش کشاورزی در سال 95 نسبت به 94 رشدی نداشته بلکه شاهد کاهش 2.2 درصدی سهم اشتغال کردستان در این بخش در سال 95 نسبت به 94 بوده‌ایم و بعید نیست این کاهش سهم اشتغال در 96 هم تداوم یافته باشد.
اگر نگوییم همه مردم کردستان، می‌توانیم مدعی شویم غالب شهروندان این استان از ظرفیت‌های خدادادی کشاورزی کردستان آگاه هستند؛ مردم همچنین از وضعیت اشتغال در بخش صنعت استان مطلع هستند، ولی شاید زیاد نباشند کسانی که خبر داشته باشند طبق آخرین آمار رسمی منتشر شده در کشور، سهم اشتغال در بخش کشاورزی کردستان از بخش صنعت هم کمتر است و علاوه بر آن سهم اشتغال در بخش کشاورزی استان حتی نصف بخش خدمات هم نیست! بماند.
ارائه آمار غیررسمی به مردم و طرح برخی مسائل با استناد به آن آمار، ارائه صورت نادرست برای یک مسئله است و ناگفته پیداست که انتظار حل یک مسئله در حالی که صورت ارائه شده برای مسئله مشکل دارد، انتظاری عبث است.