انتصاب «فریبا رضایی» در سمت مدیرکل حفاظت محیط زیست کردستان یک انتصاب سؤال‌برانگیز بود؛ بررسی عملکرد خانم مدیرکل در سمت مشاور استاندار سابق در امور محیط زیست و دبیر ستاد نجاتبخشی تالاب زریبار برخی واقعیت‌ها را روشن می‌کند؛ در برگی از رزومه کاری وی وعده بی‌سرانجام هم به چشم می‌خورد.
به گزارش تابناک کردستان، عیسی کلانتری معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، اول اردیبهشت 97، طی حکمی «فریبا رضایی» را به سمت مدیرکل جدید حفاظت محیط زیست استان کردستان منصوب کرد.
این انتصاب، یک انتصاب سؤال‌برانگیز در کردستان بود؛ وقتی بهمن مرادنیا 24 اسفند 96 به صراحت اعلام می‌کند «بنده فکر می‌کردم اقداماتی در دریاچه زریبار مریوان صورت می‌گیرد اما اکنون عملاً «هیچ» اقدامی برای نجاتبخشی این دریاچه انجام نشده است» و تقریباً یک ماه بعد از این اظهار نظر، گزینه نزدیک به استاندار سابق و دبیر ستاد نجاتبخشی تالاب زریبار در دوره «زاهدی»، سکان‌دار محیط زیست کردستان میشود! طبیعی است که با وجود بخشی از آن عملکردِ «هیچ» مورد اشاره «مرادنیا» در ارتباط با تالاب «زریبار» که مستقیماً به «رضایی» در جایگاه «مشاور استاندار در امور محیط زیست و دبیر ستاد نجاتبخشی تالاب زریبار» مربوط است، سؤالاتی درباره دلیل این انتصاب، برای ناظران امور استان پیش بیاید. بماند!
پیشتر در خبری عنوان کرده بودیم «درباره انتصاب و عملکرد «رضایی» سؤالات و گفتنی‌هایی هست که به زمان مناسب موکول می‌کنیم»، به نظر می‌رسد مصاحبه اخیر نماینده مردم مریوان و سروآباد در مجلس بهانه‌ای مناسب برای پرداختن به بخشی از گفتنی‌هایی است که وعده داده شد.
«منصور مرادی» دو روز قبل در مصاحبه‌ای با اشاره به وضعیت «زریبار» عنوان کرده «متأسفانه محیط زیست کردستان «هیچ» برنامه خاصی برای رفع و ساماندهی مشکلات دریاچه زریبار مریوان ندارد» و از بخش دیگری از اظهارات این نماینده چنین برمی‌آید که هنوز ورود فاضلاب سه روستا به دریاچه، قطع نشده است.
این اظهارات در حالی است که مدیرکل فعلی حفاظت محیط زیست کردستان زمانی که مشاور «زاهدی» در امور محیط زیست و دبیر ستاد نجاتبخشی تالاب زریبار بود در چهارمین جلسه ستاد، که خبر آن به تاریخ 27 تیرماه 95 در سایت ستاد نجاتبخشی تالاب زریبار منتشر شده، گفته بود «طی سال جاری فاضلاب شهری و روستایی اطراف دریاچه با تخصیص اعتباری بالغ بر ۴ میلیارد تومان ساماندهی خواهد شد».
طبق آنچه در ادامه خبر مذکور آمده، «فریبا رضایی» با بیان اینکه سال گذشته فاضلاب ۷ روستای اطراف دریاچه ساماندهی شده است، افزوده «هم اکنون با اعتباری بالغ بر یک و نیم میلیارد تومان فاضلاب ۴ روستای باقیمانده نیز ساماندهی میشود و همچنین فاضلاب محلات استادیوم و سردوشی‌ها با اعتبار ۲ و نیم میلیارد تومانی در سال ۹۵ ساماندهی خواهد شد و در این زمینه مشکل خاصی نخواهیم داشت».
در اظهارات «رضایی»، هیچ کلمه‌ای که شرط را برساند وجود ندارد؛ برای مثال گفته نشده «اگر» اعتبار مصوب تخصیص پیدا کند؛ علاوه بر آن تصریح شده «مشکل خاصی نخواهیم داشت»؛ حالا تیرماه 97 هم گذشته و گویا به تازگی فرماندار مریوان هم در گفت‌وگو با صدا و سیما گفته، طبق وعده داده شده، تا آخر شهریورماه از ورود فاضلاب سه روستا به زریبار ممانعت میشود.
گفته‌های «محمد شفیعی» و اظهارات «منصور مرادی» گویای تداوم ورود فاضلاب به «زریبار» است و این بدان معنی است که با عرض تأسف، وعده «رضایی» در تیرماه 95 بی‌سرانجام بوده است.
«تالاب زریبار» پاشنه آشیل سابقه عملکرد مدیرکل فعلی حفاظت محیط زیست کردستان است؛ گفتنی‌های دیگری درباره عملکرد دبیر سابق ستاد نجاتبخشی تالاب زریبار هست که در فرصت‌های مناسب دیگری بازگو خواهیم کرد.
اگر هیچ کاری در گذشته انجام نشده چطور مشاور استاندار قبلی و دبیر ستاد نجات بخشیتالاب زریوار به عنوان مدیرکل انتخاب میشوداگر کار نکرده چطور به عنوان مدیرکل نتخاب میشود
احتمال دارد که در انتصاب مدیرکل محیط زیست استان جناب مرادنیا نقش چندانی نداشته باشد وضع موجود مدیریت اجرایی استان گویای این حقیقت است که اراده و خواست استاندار دولت یازدهم و یارانش نقش اصلی را در ابقای مدیران قبلی و چینش کم رنگ نیروهای جدید در استان دارد حال جناب مرادنیا چگونه می تواند بر امور اجرایی استانی که نیرو های کلیدی اش را دیگران انتخاب کرده اند اشراف داشته و اعمال نظر و اراده کند سوالی است اساسی که پاسخ و توضیحش نزد جناب استاندار است البته اگر اراده ای برای ارائه پاسخ وجود داشته باشد امکان ندارد یک مدیرکل آن هم مدیرکل محیط زیست بدون هماهنگی کامل با استاندار انجام شده باشد