«تابناک»، حسن عباسی؛ بنیادی‌ترین روش تأمین آب شرب شهرستان اوز و روستاهای آن در حال حاضر استفاده از آب انبار است. آب انبارها منطبق بر یک روش سنتی و بسیار قدیمی ساکنین این منطقه بشمار می‌روند، که روز به روز رونق بیشتری پیدا کرده، تا جائی که مبدل به تعیین کننده ترین روش شده است.
ساختار زمین شناسی منطقه شیب‌های مناسب، پوشش گیاهی، وضعیت بارندگی، همه و همه پارامترهایی هستند، که رونق و ترویج و احداث آب انبار را تا جایی پیش برده که بعنوان مطرح ترین کار برای خیرین منطقه محسوب می‌گردد و در این رابطه با هزینه‌های بیش از 300 میلیون تومان برای هر آب انبار با هم رقابت می نمایند.
در اینجا سیستم لوله کشی حتی در شهر برای انتقال آب به منازل وجود ندارد. هر خانه مسکونی منبع آبی در پشت بام دارد ، که به لوله کشی داخل خانه مرتبط و آب مورد نیاز را تأمین می‌نمایند. تانکرهای سیار با آبگیری از آب انبارها منبع آب هر خانه را با برنامه‌ریزی مسئولین هر خانه هماهنگ و به موقع پر می‌نمایند.
منبع اصلی آب انبارها که در زیر زمین میباشند. اغلب با قطر دوازده الی پانزده متر و عمق آنها از چهار تا ده متر متغیر است. نفوذ پذیری کم، جنس مصالح پی و دیواره‌های آب انبار سبب می‌شود، که آب در آب انبار بماند و با نه نشین شدن مواد اضافی آب باران که در طول آبراهه‌ای که به آب انبار منتهی می‌شده با خود حمل نموده است، قابلیت شرب پیدا کرده و به مصرف عموم میرسد.
منع قانونی حصارکشی اطراف آب انبارها و پراکندگی آنها در فواصل دور و یا نزدیک شهر و یا روستاها، شرایط را برای دسترسی حیوانات اهلی و یا وحشی فراهم نموده، و در صورت سر خوردن و افتادن آنها در آب انبار با توجه به حجم آب بالا برکیفیت آب اثر منفی خواهد داشت. ماندگاری آب و عدم تعویض به موقع در بعضی از نقاطی که بازدید نمودیم سبب ایجاد حالت ماندابی با بوی بد و تجمع پشه و یا سایر حشرات می‌گردد.
فرصت طلبی افراد ناآگاه و ورود آنها به داخل آب انبار برای آب تنی همه و همه مواردی است که قانونمندی‌های فعلی در خصوص فاقد حصار بودن آب انبارها را زیر سؤال می‌برد. امید است که در جمع بندی تحقیقات بیشتر از این روش تأمین آب شرب برای رفع مشکلات راهکار مناسب انتخاب و صورت اجرایی پیدا نماید.
همزمان بازدیدهای صحرایی از بعضی از دره‌ها حکایت از سخت کوشی و کارآ بودن اسلاف و نیاکامان برای حفر قنات بوده‌اند، در ارتباط با طرح این مسئله که آمار قنوات، موقعیت قنوات، بهره‌برداری فعلی از آنها با مشکل مواجه شده و چنین اطلاعاتی جمع‌بندی و یا مدون نبود.
حفر چاه‌های میله‌ای در دره‌های سنگی و در سنگ با عمق بیش از سی متر، احداث کوره قنات در دره‌های سنگی و استحصال آب در مرکز شهر برای تأمین آب شرب و کشاورزی عظمت فرهنگ کار و تلاش ساکنین این منطقه را نشان می‌دهد که متأسفانه به علت بی‌توجهی و بی‌تفاوتی محسوس نسل‌های بعد قنات و قنات‌داری بکلی فراموش، حتی قنواتی که در دره‌های مستعد مثلاً هود، کوره، تنگ خلیل، و ... و ... که قابلیت تولید آب در شرایط کنونی را هم دارند. حاضر به پیگیری و حذف گل و لای ناشی از سیلابهای فصلی که بعضی از چاه‌ها را پر نموده نشده‌اند. جای بسی تأسف است که درست در بعضی از مناطق شهرستان بی‌خبری آنان را از وضعیت قنات تا حد یک قرن گذشته اثبات می‌نمایند.
طرح مسئله قنات و قنات داری که روشی سنتی و به باد فراموشی سپرده شده در این شهرستان و احیاء تعدادی از آنها می‌تواند تحولی اساسی در جهت تأمین آب شرب بهتر و مطمئن‌تر برای آحاد مردمی باشد که در این منطقه زندگی می کنند.
استعدادهای اجرای طرح بید انجیر (قنات کوه) در موقعیت‌های فراوانی مشاهده و به مسئولین محلی توضیح داده شد، یک مدل اجرا شده آن در قنات میرالیاس است که حفر کوره در دل کوه و بدست آوردن آب منطقه‌ای را آباد نموده‌اند. ولی با عدم حفاظت و نگهداری و ریزشهای جانبی در طول کوره راه آب مسدود شده و در حال حاضر قابلیت بهره‌برداری را ندارد.
امید است که مسئولین متعهد شهر برای جایگزین نمودن تدریجی آب قنات به جای آب، آب انبار برنامه‌ریزی و اقدام نمایند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر با این شماره تماس بگیرید 09128509127
انتهای پیام/*