به گزارش ایرنا،پرستاران انتظار دارند در جهت تحقق و ارتقای سلامت جامعه و
بیماران ، مردم و مسوولان جامعه پیگیر مطالبات پرستاران باشند ، پرستاران
در بالین بیماران هستند و به خاطر حفظ امنیت جان بیماران به طور جدی نمی
توانند مطالبات خودشان را پیگیر شوند.
وجود نارضایتی در بین
پرستاران خطرناک است و گوشزد کردن این مهم یک مسوولیت ، وظیفه اجتماعی و
انسانی است. این امر مهم در فرمایشات گهربار مقام معظم رهبری(مدظله العالی)
برای جمع پرستاران در سال 83 یادآور و تذکر داده شده که نشانگر درک عمیق و
ژرف ایشان در زمینه پرستاری و جایگاه واقعی پرستاران است. معظم له فرموده
اند: '...مسوولان ذیربط مسائل مدیریتی کشور بایستی برای این شغل یک باب
جداگانه و تازه یی باز کنند. اگر نقش پرستار این قدر مهم است که هست پس
پرستار خسته ، پرستار از کار مانده ، پرستار چند نوبت کاری پشت سر هم کار
کرده از روی ناچاری دیگر نمی تواند این نقش را ایفا کند. پرستاری که با
دلزدگی و بی حوصلگی و خستگی بخواهد کار کند و راضی از کار خود نباشد دیگر
نمی تواند این نقش را ایفا کند. پرستار باید با نشاط ، سرحال ، آماده و
شائق به خدمت و آشنای با معلوماتی که او را کمک می کند به خدمت باشد و
امکانات و مقدمات این مسائل را بایستی مسوولان فراهم کنند.'
در
جامعه ما انتظار بیشتری برای ارائه و دریافت خدمات از پرستاران است و عموما
از دریافت خدمات ارائه شده پرستاری نارضایتی دارند و این را مردم به راحتی
می گویند. ولی باید بدانیم جاده مطالبات دو طرفه است پرستاران دنبال ترقی و
تحول حرفه ای شان هستند ، دنبال تحقق مطالبات و ترمیم حقوشان هستند و در
قبالش هم می خواهند خدمات بهینه در امر سلامت ارائه نمایند. پرستاران نیز
انتظار اتی دارند ، انتظار دارند در فرهنگ عامه و فهم عمومی جامعه برای شغل
و مسوولیت و تلاش های پرستاران ارزش قائل شوند و بدانند امنیت شغلی
پرستاران ، امنیت جان بیماران است و خودشان پیگیر مطالبات پرستاران باشند
اگر این ارزش گذاری برای پرستاران تحقق یابد آن موقع کار و ارائه خدمات
پرستاری هم با علاقه و بهینه انجام می گیرد و قابل ذکر است علاقه در این
رشته معجزه آفرینی می کند.
مطالبات به حق و قانونی پرستاران را
حاکمیت ، مجلس و دولت تایید نموده است و به صورت قانون در مجلس تصویب و به
تایید شورای محترم نگهبان نیز رسیده است و جهت اجرا ابلاغ شده است ولی در
وزارت بهداشت و درمان برای این قوانین نقض در اجرا و یا کارشکنی می شود و
نارضایتی در پرستاران ایجاد می کند که در مجموع می توان گفت ضرر و زیان این
نارضایتی متوجه بیمار و سلامت جامعه می شود و طبعا بر شاخص های سلامت
جامعه که می تواند نشانگر رشد و پیشرفت شاخص های سلامت یک جامعه باشد تاثیر
منفی بگذارد.
برای پرستاران در 10 سال اخیر قوانین خوب تصویب شده
که از جمله آن قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری مصوب سال 86 و قانون 9 ماده
ای ارتقای بهره وری کارکنان بالینی نظام سلامت مصوب سال 88 است. قابل ذکر
است قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری بیش از 7 سال است که هنوز اجرایی نشده
و به یک مطالبه جدی پرستاران تبدیل شده است.
از قانون ارتقای بهره
وری 2 ماده آن در بیمارستان های دانشگاهی از مهر 90 و در بیمارستان های
تامین اجتماعی از بهمن 91 اجرا شده و در مراکز خصوصی ، اورژانس پیش
بیمارستانی 115و .. هیچ کدام از ماده های آن اجرا هنوز نشده و پیگیری ماده 4
این قانون در خصوص سخت و زیان آور بودن شغل پرستاری و نیز ماده 6 آن در
خصوص اجرای تعرفه گذاری به مطالبات جدی پرستاران تبدیل شده است.
پرستاران
نیاز به وضع قوانین و مصوبات جدید ندارند و بلاشک قوانین مصوب فوق برای صد
سال آینده پرستاری هم کفاف می دهد ولی متاسفانه نقض در اجرای قوانین مصوب و
نادیده گرفتن مطالبات پرستاران در طرح تحول نظام سلامت دولت محترم تدبیر و امید سبب ساز نارضایتی در پرستاران شده است.
در
پایان سخن باز تاکید می شود مطالبات پرستاران جدی است در فرهنگ عامه و فهم
عمومی جامعه انتظار است مردم و مسوولان پیگیر مطالبات به حق و قانونی
پرستاران باشند و قطعا هدف اصلی سازمان ها یا تشکل های قانونی و حرفه ای
پرستاران ارتقای سطح سلامت جامعه و ارائه خدمات بهینه و کاهش درد و رنج
مردم و بیماران است و اگر اهم مطالبات پرستاران از قبیل ترمیم نیروی انسانی
پرستار ، اجرای مزایای شغل سخت و زیان آور و اجرای تعرفه های پرستاری تحقق
یابد قطعا نفع آن بیش از پرستاران متوجه مردم و سلامت جامعه و حتی کاهش
پرداخت ها از سوی مردم خواهد بود.
از طرفی پرستاران هم چون عضو
این جامعه هستند در این جامعه زندگی می کنند خودشان ، خانواده شان مریض
دارند ، به بیمارستان ها مراجعه می کنند و انتظار دریافت خدمات تخصصی
پرستاری دارند پیگیر در جهت تحقق خواسته ها و حق خواهی های پرستاری خواهند
بود.