به گزارش تابناک تبریز، فرهاد، کودک 14 ساله ای بود اهل مریوان که برای کسب روزی ، کولبری میکرد. البته چند روز پیش باخبر میشود که برادر 17 ساله اش در میان برف های کوهستان گیر افتاده است و برای کمک به او راهی مسیر ناهموار می شود و البته این سفر به آخرین سفرش نیز تبدیل می گردد. بعد از چند روز جست و جوی مردم مریوان ، بالاخره پیکر بی جان این دو برادر پیدا میشود.
اگر منصفانه نگاه کنیم سرنوشت این مناطق مرزی کشور مان، تاسف خوردنی است و یادآوری این داستان غم بار نه صرفا برای ادای دین انسانی مان بلکه برای تغییر نگاه مان به این مسائل آزاردهنده لازم است. دومساله عمده را باید ببنیم.
اگر مناطق مرزی محروم باقی بمانند کولبری و قاچاق هم همچنان ادامه خواهند داشت. اگر در این مناطق کارخانه ها و تولیدی های بزرگ راه بیفتد قطعا جوانان کار کردن در کارخانجات را به درآمد از راه کولبری ترجیح خواهند داد. ناگفته پیداست که اگر اقتصاد کشور نرمال باشد و مسیر ورودی جنس و کالا به گمرک های کشور بازگردد ، موضوعی بنام کولبری هم وجود خارجی نخواهد داشت چراکه صرف اقتصادی خود را از دست میدهد.
دوم اینکه تا سیستم مدیریتی کشورمان این گونه سانترالیستی است و همه امکانات در مرکز کشور انباشته میشود ، مناطق حاشیه ای کشور از عقب ماندگی های اقتصادی و سیاسی و اجتماعی رنج خواهند کشید.
بنابراین لازم است مسئولین کشور با توسعه مناطق حاشیه ای کشور که اغلب محروم هم هستند ، زمینه را برای یک زندگی عادی و بدور از چنین ریسک هایی برای کسب یک تکه نان ، فراهم نمایند تا بازهم شاهد این گونه حوادث جانکاه نباشیم